CE-Markering

Veel industriële productgroepen mogen uitsluitend worden verhandeld in de Europese Economische Ruimte (EER) als ze CE-markering hebben. Dit geeft aan dat het product voldoet aan wettelijke eisen op het gebied van veiligheid, gezondheid en milieu.

Productgroepen

Deze eisen zijn vastgelegd in een 27-tal productspecifieke Europese richtlijnen en verordeningen.
Tot de productgroepen waarvoor CE-markering is vereist behoren onder andere machines, liften, gastoestellen, drukapparatuur, persoonlijke beschermingsmiddelen, medische hulpmiddelen, bouwproducten, elektr(on)ische apparatuur, pleziervaartuigen, explosieven, pyrotechnische artikelen en speelgoed. De website van de Europese Commissie geeft een beknopt overzicht van productgroepen die onder CE-markering vallen.

Soms valt een product onder meerdere richtlijnen die CE-markering vereisen. Produceert u goederen die niet onder deze richtlijnen vallen? Dan mag u geen CE-markering toepassen.

CE-merkteken

De CE-markering – herkenbaar aan het bekende ‘CE’ merkteken – moet worden aangebracht op het product of een daarop aanwezig gegevensplaatje. Is dit technisch niet uitvoerbaar, dan mag men de CE-markering aanbrengen op de productverpakking of op een begeleidend document.

Doel van CE-markering

De CE-markering heeft 2 doelen:

• bevordering van de vrije goederenhandel binnen de EER
• harmonisatie van de wetgeving van de EER-landen voor productveiligheid en -gezondheid

Producten met CE-markering mogen vrij worden verhandeld in de hele EER (alle EU-lidstaten en IJsland, Liechtenstein en Noorwegen). Nationale overheden mogen geen aanvullende eisen stellen. Voldoen producten niet aan de Europese eisen? Dan is CE-markering niet toegestaan en mogen de producten niet worden verhandeld in de EER.

Verantwoordelijkheden ondernemers

Met CE-markering verklaart de fabrikant onder eigen verantwoordelijkheid dat zijn product voldoet aan alle essentiële eisen van de toepasselijke EU-richtlijn(en). Hiertoe moet een fabrikant een conformiteitsbeoordeling uitvoeren, een technisch dossier samenstellen, een EG- of EU-conformiteitsverklaring opstellen, zonodig gebruiksaanwijzigen meeleveren en de CE-markering aanbrengen op zijn product (zie stappenplan CE-markering). Op het product moet ook naam en adres van de fabrikant worden vermeld.  In veel gevallen eisen de richtlijnen dat de fabrikant zijn product laat testen door een ‘notified body’, een onafhankelijke, door de overheid aangemelde keuringsinstantie.

Bij import van een product van buiten de EER moet de importeur nagaan of de fabrikant alle noodzakelijke stappen voor CE-markering heeft genomen. En of de fabrikant op verzoek van een markttoezichthouder de vereiste technische documentatie kan leveren. Behalve naam en adres van de fabrikant moeten ook die van de importeur op het product worden vermeld. Verhandelt een importeur of distributeur een product onder eigen naam of handelsmerk? Dan neemt hij daarbij feitelijk de verantwoordelijkheden van de fabrikant over. De importeur of distributeur moet dan voldoende informatie over het ontwerp en de fabricage van het product hebben.

Hoe nu verder?

Volg de aanwijzingen op het stappenplan CE-markering en raadpleeg alle EU-richtlijnen en –verordeningen die van toepassing zijn op uw product(en).